سيد بن طاووس گويد: دعاى امام حسين عليه‏ السلام در صبح و عصر چنين بود:

بِسْمِ‏اللّه‏ ِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ، بِسْمِ‏اللّه‏ ِ وَبِاللّه‏ ِ وَ مِنَ‏اللّه‏ ِ وَ اِلَى اللّه‏ ِ وَ فى سَبيلِ اللّه‏ ِ وَ عَلى مِلَّةِ رَسُولِ‏اللّه‏ ِ وَ تَوَکَّلْتُ عَلَى اللّه‏ ِ وَ لاحَوْلَ وَ لاقُوَّةَ اِلاّ بِاللّه‏ ِ الْعَلِىِّ الْعَظيمِ. اَللّهُمَّ اِنّى اَسْلَمْتُ نَفْسى اِلَيْکَ وَ وَجَّهْتُ وَجْهى اِلَيْکَ وَ فَوَّضْتُ اَمْرى اِلَيْکَ. اِيّاکَ اَسْأَلُ الْعافِيَةَ مِنْ کُلِّ سُوءٍ فىِ‏الدُّنْيا وَ الآخِرَةِ.


بنام خداوند بخشنده مهربان، به نام خدا و براى خدا، و از خدا و به سوى خدا، و در راه خدا و بر آيين رسول خداست (سيرمن) و بر خدا توکل کردم و هيچ قدرت و توانى جز به وسيله حق تعالى نيست. بار الها من خود را به تو مى‏سپارم، و روى خود را به سوى تو مى‏ دارم و کارم را به تو وامى‏ گذارم و رستگارى از هر بدى دنيا و آخرت را تنها از تو مى‏ طلبم.

مهج الدعوات 157، بحار 86: 313 ح 65