زنــــدگی مثل یک جاده بـــلند و طولانـــــی است ...
بخش هایی از جاده زنــدگــی پر است از فـــراز و نشــیــب . یادم باشد که در پس هر فرازی ،
فرودی هست و در ادامه هــــر فــــرودی یـــک فــــــراز . خـــود را آمــــاده نگــــاه دارم ...
بخـــــش هایــــی از جـــاده زنــــدگـــی ، جـــذابــنــد و دلــفـــریـــــب .
یـــادم بـــاشـــد ... جـــاده ها بــرای رفـــتن ساخــته شــــدن نه ماندن . جـــاده ها برای گـــذارنـــد نـــه قــــرار .
بـــخـــش هــایــــی از جـــاده زنــدگــــی خـشــن است و تــرسنــاک ،
یـــادم بــاشـــد ترس بـــه خـــود راه نـــدهـــم و بـــا شـــهــامـــت پــیــش بــروم چــرا کــه خــدای من نــگــران و نـــگـــاهبـــان مـــن اســــت ...
بــخـــش هـــایـــی از جـــاده زنــــدگـــی از جـــایــی که ایستاده ای انــتــهایـــش نـــامــعلوم است .
یـــــادم بـــاشـــدتــــردیـــــد نــکــنــم و بـــه پــیـــش روم ...
بـــخـــش هـــایـــی از جــــاده زنـــدگــــی ســـرد است و بــرفـــی .
یادم بـــاشـــد گــرمای دوســـتـــان خــــوب هـــمــــراه مــنــــاسبـــی اســــت بــــرای سفــــر کـــردن ...
بـــخــــش هــایـــــی از جـــاده زنــــدگــــی پـــرپــیــچ و خــم انــــد
یــادم بـــاشــــد پــیــچ و خــم ، لازمــه راه اســــت .
بــخـــش هــــایــــی از جـــاده زنــــدگـــی حـــاشیــــه هــای جــالبــی دارند .
یـــادم بــاشــد بـــرای لـــحـــظــاتی ایــستــــادن ، لـــذت بــــردن و نفــس تـــازه کــردن خــوب اســت امــا بـــاید نگاهــم را دوبــاره بــه جـاده بــــــدوزم ...
گــــاهـــی جـــاده هــا ، طــولانــــی بـــه نـظـــر مـــی رسند . ره تــوشـــه یـــادم نرود ...
صـــبر ، اندکی امید و به مقدار کافی ایمان !
در زندگی جاده هایی وجود دارد که به جای مشخصی ختــم نمی شوند .
یادم باشد گرفتار وسوسه نشوم و مقصد اصلی ام را فراموش نکنم و اگر اشتباه رفتم راه بازگشت همواره باز است !
برخی جاده ها تاریکند .
یادم باشد گاهی به آسمان نگاه کنم . جایی که ستاره ها هدایتم می کنند و فراموش نکنم مهربانترین ، هدایت گرانی را از پیش خود فرستاده است تا انسان ها بی کس و بی نشان نمانند .
یادم باشد ، هر گامی که ما به سوی او بر میداریم او پیشاپیش ده گام برداشته است !
او مشتاق دیدار ماست ...