باز باران
بی ترانه
با گوهرهای پُر ز افسوس!
میخورَد بَر سَنگِ قَبرَم
یادم آید روز دیرین
گردشِ یک روزِ ننگین
توی قبرستانِ شهرم
آدمی 20 سالهِ بودم
خشکو محکم
با غرورم
راه میرفتم همچو یک شاه
میرفتم روی قبرها
دور میگشتم زِ احساس!
بشنو از من ، فَردِ زنده
زندگانی خواه تیره، خواه روشن
تو زیبا باش
بی غرورَت ، بی غرورَت ، بی غرورَت !
شاعر : اف1
پ ن : برگرفته از شعر زیبای بازبارانِ معروف کتاب ابتدایی!
.
.
اینم عکسِ مستقیم از ذهنم روی ورقِ کاغذ!
یلداتون مبارک.........دیدین دنیا تموم نشد؟؟!
ولی اونی که امروز میمیره فک میکنه بقیه هم مث خودش مردن!