خدا :
جهان را زِ یک آب و گِل آفریدم
تو ایران و تاتار و زنگ آفریدی
من از خاک، پولادِ ناب آفریدم
توشمشیر و تیر و تفنگ آفریدی
تبر آفریدی نهالِ چمن را
قفس ساختی طایرِ نغمه زن را
انسان:
توشب آفریدی، چراغ آفریدم
سفال آفریدی، اَیاغ آفریدم
بیابان و کُهسار و راغ آفریدی
خیابان و گلزار و باغ آفریدم
من آنم که از سنگ آیـینه سازم
من آنم که از زهر نوشینه سازم
اقبال لاهوری