سلام..

امروز عصر وقتی اعضای خانواده طبق معمول هرروز گوشامونو تیز کرده بودیم تا صحبت های مجری هاومهمان رادیودزفول

رو گوش بدیم..شنیدیم که برنامش درمورد مقاومت مردم شهیدپروردزفول هست..

مادرومادربزرگمم شروع کردن به خاطرات تعریف کردن

واسه ماهایی که اون روزا هیچ خبری ازمون نبود ماجراهای جالبی بودن!

مادرم میگفت طرف خونشون که بمبارون بوده نه آب بوده نه برق و نه گاز!

ولی وقتی رفتن خونه ی اقوامشون توی یه منطقه ی دیگه ی شهردیدن که اونا خیلی ریلکس دارن به زندگیه عادیشون ادامه میدنو جارو برقی هم میکشن!!!!!

مادرم میگفت سال1366 از تلویزیون خبرهایی شنیده!

از آشپزخونه خارج شده ورفته جلوی تلویزیون تا ببینه خبرچیه!

ومیشنوه که مجری میگه میخوان یه نظرسنجی راه بندازن و ببینن از نظرمردم مقاوم ترین شهر و مردم دربرابر بمباران ها که مردمش شهرشونو ترک نکردن کدوم شهربوده!

مادرم پیش خودش میگه حتما یا دزفول انتخاب میشه یا کرمانشاه!!

و بالاخره هم دزفول به عنوان شهرمقاومت انتخاب میشه..عجب انتخاب باشکوه و برازنده ای!

خیلی از همشهریامون توی این بمباران ها جانشونو از دست دادن ..

خواهرم به نقل از یه نفردیگه میگفت:

بعدازبمباران مردم وارد یه خونه ای شدن که کلی کفش هم اونجابوده وهمش دنبال صاحبای کفشا زیر آوارمیگشتن!بعداز مدتی متوجه شدن که اون خونه ی یه کفاش بوده و کفش ها هم مال مردم..

مادرم قبلا بهم گفته بود که وقتی قراربوده نماد مقاومت رو به دزفول بیارن جشنی برپا کردن ولی ازبس مادرم اینا دیربه مراسم رسیدن که فقط اثر آشغال های بعدازجشن روی زمین مونده بوده!

ولی جدی جدی توی عجب شهری به دنیا اومدم ها!!من که به شخصه عاشق دزفولم..هرشهری میرم میگردم شاید ازش خوشم بیاد ولی هیچ وقت نمیتونه جای دزفول رو برام پرکنه

مردم مقاوم شهرستان دزفول روزتون مبارک