اميد دارم خداوند چراغهاي بيراه زندگيتان را کم سو وخاموش کند .راه را با عشق وچراغ دل نشانتان دهد ياحق
کيست که غربت رفته را ياد کند دل غربت زده را شاد کند من نوشتم اين سخن از بهر دوست تا بداند اين دلم در فکر اوست
شايد آن روز که سهراب نوشت:تا شقايق هست زندگي بايد کرد....خبري از دل پر درد گل ياس نداشت....بايد اينطور نوشت:هر گلي هم باشي چه شقايق!چه گل پيچک وياس،
تا نيايد "مهدي"،زندگي دشوارست!
