سلام

خوبید که ان شالله؟

96/3/17 میتونست تاریخ ساز بشه ولی از شدت تاریخی شدنش بنظر من کم شد; چون  خدایی هست و چون افراد زیادی ،پهلوانان زیادی تو ایران وجود دارن که نمیذارن هراتفاقی تو این مملکت بیوفته.

هیچکدوم از ماها دیروز که برای سحری خوردن بیدار شدیم از این اتفاق خبر نداشتیم، خیلیامون با خیال راحت رفتن سرجلسه امتحاناتشون و تنها دغدغشون استرس نمره بود یا خیلیا رفتن سرکار و یا حتی اونایی که رفتن تا با نمایندگان مجلس دیدار داشته باشن هم از اینکه خطر انقدر میتونه نزدیکشون باشه خبرنداشتن.

مهم تر از اینا اون افرادی که دیروز جونشون رو از دست دادن یا الان تو بیمارستان بستری هستند.

نمیدونم چه اتفاقی ممکنه برامون بیوفته ولی خب الان که من یه جوان توی این دوره هستم میخواستم از این اتفاق یه برداشتی تووبم داشته باشم.

هم بدی تو این دنیا هست هم خوبی. خوبی مثل برنامه دیروز و امروز ماه عسل که خانم ایرانی که کلا از ایران ناامیدبود بخاطر فوت والدینش تو این کشور ،در آخر مسئولین همین کشور تو هند به دادش رسیدن.نرگس کلباسی.

یا امروز که پزشک و خلبان و خدمه و خیلیا برای وصل شدن دوباره دست یه پسر 13 ماهه روستایی تو 6 ساعت چه کارها که نکردن!

مثل امروز که خیلیا شهید شدن.

... بدی مثل دید ما نسبت به بقیه،چون خودم وقتی چندماه پیش عکسای این خانوم کلباسی میدیدمو میگفتن بهش کمک کنید نمیدونستم که خبرش درسته یا نه.

بدی مثل اونایی که فکر داعشی شدن رو تو مخ خیلیا کردن که حالا بیان و خودشونو و چندنفر مسلمونو منفجر کنن.

از بدی ها نمیگم که به قول مهران مدیری برنامه دورهمی انرژیتون نیوفته .

به قول ترانه ایران امیر تتلو:

ما همه رو به نوریم

می شه به دنیا بتابیم

ما خوده عشقیمو ایمان

بچه های انقلابیم

...

شهرمونو دوست دارم

همه این مرز و بومو دوست دارم

همه جا پره دوستامن