سلام.امروز داشتم کمدمو تمیز میکردم که جای کتابای امسالم بشه، که چشمم خورد به ورقه ی اوله دفتر پرورشیِ 2سال پیشم که جلدش کنده شده..روش یه متنی نوشته بودم..یادم افتاد روزی که دبیرمون اون متن زیبا رو میخوندو گفت هرکی دوس داره بنویسدش یه گوشه ای از دفترش..اون تندتند میخوندو ما هم تندتند مینوشتیم.کسی جرئت نمیکرد بگه که خانوم یواشتر بخون یا اینکه جاموندم دوباره بگو!!آخه اگه غر میزدیم کلا بیخیاله متن گفتن میشد.....یادش بخیر....این متن بود:

آنان که به من بدی کردند

به من هوشیاری را آموختند

و آنان که از من انتقاد کردند

به من راه و رسم زندگی را آموختند

و آنان که به من بی اعتنایی کردند

به من صبر و تحمل را آموختند

و آنان که به من خوبی کردند

به من مهر و محبت را آموختند

پس خدایا...

به همه ی آنانی که مرا

در آموختن راه و رسم زندگی

کمک نمودند..

خیر دنیا و آخرت را عطا کن..

 الهی آمین